Południowe rubieże obecnego Województwa Opolskiego, pozostają równie ciekawe, po względem surowców skalnych, jak i Dolny Śląsk. Niniejszy wpis dotyczy skał osadowych, a rzecz o piaskowcach z Braciszowa, które właściwie poprawnie rzec ujmując, są piaskowcami szarogłazowymi.
Braciszów i szarogłazy
Złoże piaskowców szarogłazowych „Braciszów”, położone na północ od miejscowości o tej samej nazwie, udokumentowane zostało w kategorii B + C1 w 1960 roku. Samo wydobycie prowadzone było tutaj od roku 1955. Średnia miąższość złoża wynosi 53 metry. Złoże stanowi seria piaskowców zaliczana do warstw morawickich (karbon – wizen górny), ograniczona od północnego wschodu i południowego zachodu serią łupkową, zapadającą w kierunku północno – wschodnim pod kątem 75-88 stopni. Miejscami przy kontakcie z serią łupkową upady są łagodniejsze. W serii złożowej podrzędnie występują łupki mułowcowe o miąższości od kilku centymetrów do kilku metrów. Ich udział w złożu wynosi 11,6%. Piaskowce przykryte są nadkładem w postaci rumoszu piaskowca z gliną o średniej grubości do 4,0 m.
Uwzględniając charakter zdeponowanych skał, w rejonie Głubczyc stwierdza się nagromadzenie skał o charakterze fliszu. Jest to jednak flisz zdecydowanie starszy, niż flisz karpacki. Braciszowskie skały, jak wcześniej wskazałem, cechuje wiek karboński.
Źródła:
- Materiały własne,
- Państwowy Instytut Geologiczny (PIB) – Surowce Mineralne Polski.
SPONSOR STRONY: ekspercka – Pracownia Analiz Środowiska
KOBiZE => zmiany? Co rozliczamy inaczej niż rok temu?
(ekspercka-Pracownia Analiz Środowiska)